“BABAMI ÖZLEDİM!”

Uzun Ayrılıklarla Başa Çıkmak İçin Öneriler

Eşim dört yıldır yanımızda değil. Ayda bir kapalı görüşe gittiğimizde çocukların onu daha da çok özlediğini fark ediyorum. Gitme hazırlıkları başlarken ne kadar hayat dolularsa dönüş yolunda o kadar mutsuz oluyorlar. Durup dururken ağlamaların sonrasında hep aynı cümle “Babamı çok özlüyorum”. Zeynep(5) yaş itibariyle daha anlayışlı ve takvime baktığında tekrar babasını görebileceği zamanı biliyor. Yine de neler olup bittiğine anlam verebildiğini sanmıyorum. O da kendi haliyle içinden çıkamadığı bu durumun üstesinden gelmeye çalışıyor. Kabuslar, aşırı yorgunluk hali, içe kapanıklık, kaygılar, ayrılık korkusu. Bu hali kapalı görüş tarihi yaklaşana kadar sürüyor. Tarih yaklaşınca ''normal'' halimize geri dönüyoruz bir süreliğine ve kapalı görüş sonrası bu döngüye tekrar giriyoruz. Yaşadığımız bu zorluğun üstesinden gelmek için kendi stratejilerimizi oluşturduk. Fakat yine de benim kendimi çok güçlü tutmam ve uygulamada başrolü oynamam gerekiyor. Yakın zamanda benimle aynı durumda olan başka annelerle de tanıştım. Kiminin eşi dört yıldır, kimininki dört aydır içerde. Bu durumu çocuklar için daha da başedilebilir bir hale getirmek için bir kaç stretejiyi paylaşmam gerektiğine kanaat getirdim. Uzun süreli ayrılıklar ve ebeveynlerden birinin olmayışı geride kalan ebeveyn için her ne kadar zor ve yorucu olsa da bu durumu asıl çocuklar anlamlandırmak için bir hayli zorlanıyorlar. Aşağıda size ve çocuğunuza uzun süreli ayrılığın üstesinden gelebilmek için bir kaç öneriye yer vereceğim;

1. Önemseme Paketi: Okul öncesi çocuklar posta göndermeyi ve almayı severler. Öyle ki Zeynep her posta geldiğinde neredeyse her şeyi "ona gelmiş" olarak kabul edecek kadar ilgili. Çocuklar geçtiğimiz birkaç günü bu hafta babalarına göndereceğim resimleri çizerek ve “mektup yazarak” geçirdiler. Uzakta olan ebeveyn için bir önemseme paketinin bir araya getirilmesi, çocukların annelerini veya babalarını neşelendirebilecekleri düşüncesine sahip olmalarına yardımcı olur. Ayrıca annenin / babanın da onları özlediğini hatırlatır. Özleniyor olduklarını düşünmek ve hissetmek ve babanın özlemini dindirmeye çalışmak için bir yöntem bulmak çocuğa kendini iyi hissettirecek eğlenceli bir proje.

2. Harita: Bu ayrılığın en zor yanı çocuğun bu durumu kontrol edebilecek hiç bir şey yapamıyor olması. Babalarının eve gelmesini istiyorlar, fakat bunu gerçekleştiremiyorlar. Eşim yanımızda değilken çocuklar her ne kadar ziyarete gidiyor ve nerede olduğunu görüyor olsa da görsel bir şekilde nerede olduğunu, ne kadar mesafede olduğunu bilmek çocuklarda kontrol edebilme ve olası bir kötü durumda müdahale edebilme rahatlığı algısını uyandırıyor. Babalarının bulunduğu yeri odaya astığımız Türkiye haritası üzeride belirledik. Her gün babalarının haritadaki yerine bakıp üzerine çocukların seçtikleri bir etiket yapıştırıyoruz. Ayrıca babalarının orada kitap okuyarak, sanatsal bir takım işlerle meşgul olarak, günlük ibadetlerini yaparak, arkadaşlarıyla muhabbet edip oyun oynayarak güzel vakit geçirdiğiyle ilgili fakat bir yandan bize kavuşmaya can attığıyla ilgili kısa hikayecikler anlatıyorum. Çocuklar böylelikle babalarının güvende olduğu algısına erişiyor ve babalarının nerede olduğunu gözleri önünde görebildikleri için ondan kopuk hissetmiyorlar. Babalarının neler yaptığıyla ilgili bilgilendirilmek onlar için bu esrarengiz durumu bir nebze açıklığa kavuşturuyor.

3. Kitap Yazmak: Çocukların, uzakta olan ebeveynin onları sevdiğini ve onlarla birlikte olmak istediğini sürekli hatırlatmaları gerekir. Çocuk ve o ebeveyn arasındaki özel bağ hakkında bir hikaye yazmak, çocuğun kendi başına bakabileceği veya gün içerisinde başvurabileceği somut bir bağ sağlar. Zeynep için “Babamın Beni Sevdiğini Biliyorum… yanımda olamasa bile” yazdım. Babasıyla birlikte olduğu fotoğraflardan birkaçını ekledim. ''Senin bana mektup yazman beni çok heyecanlandırıyor ve mutlu ediyor canım kızım'' gibi babasının ağzından birkaç cümle yazarak kitabı sonlandırdım. İki haftada bir ya da ayda bir yeni bir kitap oluşturuyorum ve her gece yatmadan onları okuyoruz. Bunu çok basit bir şekilde sadece bir kağıda bir kaç cümle yazarak ve bir fotoğraf koyarak da yapabilirsiniz. Önemli olan, çocuğun annenin veya babanın mümkün olan en kısa sürede evde olacağını hatırlatacak bir şeylere sahip olmasıdır.

4. Gerilime hazır olun: Küçük çocukların ve okul öncesi çocuklarının uzun bir ayrılığın sonsuza dek olmadığını anlamalarına yardımcı olmak zordur. Uyku düzensizlikleri, kötü beslenme, artan öfke nöbetleri ve fazla gözyaşı değişikliklerine hazır olun. Ayrılık sırasında çok fazla ekstra sevgiye ve ilgiye ihtiyaç duyacaklar. Şimdi ruhunuzun derinliklerine ulaşmanın ve şimdiye kadar sahip olduğunuz her sabrı bulmanın zamanı geldi. İhtiyaçları var.

5. Rutin bir program oluşturun: Çocuklarınız için henüz bir uyku ve beslenme programınız yoksa, şimdi başlama zamanı. Yeni yürümeye başlayan çocuklar ve okul öncesi çocuklar tahmin edilebilirlik ister, çünkü bu düzenli durum yaşamlarının kontrolünü daha iyi hissetmelerine yardımcı olur. Ne bekleyeceklerini bildiklerinde, bir sonraki adım hakkında endişelenmek zorunda kalmazlar. Hayatınızı ve onların günlük düzenini planlı tutarak bu zor günleri onlar için kolaylaştırmaya çalışın.

6. Takvimde Gün Sayma: Okul çağındaki çocuklar dün, bugün, yarın algısına sahip olsalar da iki hafta ya da bir ay gibi uzun bir süreyi algılamak zor olabilir. Takvimde babalarını görebilecekleri günü daire içine alın ve her akşam biten günün üzerine bir çarpı atmalarını isteyin. Bu, çocukların zamanın geçtiğini ve babalarını görecekleri güne bir adım daha yaklaştıklarının huzurunu yaşamalarını sağlayacaktır. Bir başka eğlenceli strateji olarak bir bütün kağıdı görüş gününe kalan zaman kadar parçalara ayırıp her gece yatmadan önce bir parçasını koparabilirsiniz. Bu da yine çocukların zamanın ilerlediğini bilmelerine yardımcı olur.

8. Maceraya Atılın: Hep yeni bir şeyler yapmanın farklı yerlere gitmenin insanın ruhuna iyi gelen bir yanı olduğundan bahsederiz. Çocuklarınız için olduğu kadar kendiniz için de imkanlarınız ölçüsünde yeni deneyimler yaşamaya hevesinizi hayata geçirin. Yeni yerler ve yeni bilgiler çocukları hem meşgul eder hem gelişimlerine olumlu katkı sağlar. Bunun için çok uzak yerler ya da masraflı gezi planları yapmanıza gerek bile yok. Her zaman gittiğiniz parka farklı bir yoldan gitmeyi deneyebilir, bir sokak çalgıcısını dinlemeye gidebilirsiniz.

9. Kendinize İyi Bakın: Eşiniz yokken mecburen fazla mesai yapıyorsunuz. “Annelik (veya babalık) suçluluğunun” kendiniz için bir şeyler yapmanıza engel olmasına izin vermeyin. Mümkün olduğunca çocuklarınızı bir yakınınıza emanet edin. Bir arkadaşınızla kahve için. Egzersiz yapın veya her gün düzenli yürüyün. Çocuklar yatağa girdikten sonra bir arkadaşınızı akşam yemeğine davet edin. Kendinize bir mola vermek için bir şey, herhangi bir şey yapın. Buna ihtiyacınız var. Ve büyük resme bakılırsa bunu sadece kendiniz için değil yine çocuklarınıza daha huzurlu bir annelik (veya babalık) yapabilmek için de yapmış oluyorsunuz.

Bazı durumları değiştirebilmek için imkanımız olmayabilir. Değiştirebileceğiniz şeylere odaklanırsanız inanın daha iyi hissedeceksiniz. Bu durum çocuklar için üstesinden gelinemeyecek kadar zor görünüyor olabilir, fakat extra sevgi ve ilgiyle ve düzenli bir günlük program ile çocukların daha kolay atlatmasına destek olacaksınız. Kendinize iyi bakmayı unutmayın!